dinsdag 26 oktober 2010

Parttime werkende moeders

Nederland is een land waar heel veel vrouwen werken. Maar staat er dan in allerlei artikelen, ze werken voornamelijk parttime. Meestal krijg je dan een vergelijking met andere Europese landen waar vrouwen veel meer fulltime werken. Maar is het dan zo erg dat veel vrouwen parttime werken? Ik vind het fantastisch dat we in zo'n welvarend land wonen en het zo goed hebben, dat je keuzemogelijkheden hebt (althans de meeste mensen). Ook vind ik het prachtig dat Nederlandse moeders dus veel tijd met hun gezin doorbrengen.

Oude situatie bij ons
Toen onze oudste dochter geboren werd, hebben wij ook keuzes gemaakt. Ik had een sterk gevoel dat ik meer dagen thuis dan op het werk wilde zijn. Ik ben dan ook 3 dagen in de week gaan werken. Na een jaar ouderschapsverlof had ik bewezen dat dit mogelijk was ;-). Mijn man wilde liever fulltime blijven werken en bij zijn werkgever stond parttime werken voor een carrièrestop/zijspoor. Wij voelden ons daar allebei prima bij, alhoewel er weken bij waren waarin ik de combinatie heel zwaar vond (met name als je kind ziek is of als er zakelijk problemen waren). De kinderen gingen 3 dagen naar het kinderdagverblijf en vonden dit prima.

Nieuwe situatie bij ons
Wij zijn nu allebei thuis. We hebben het ontzettend druk met het zoeken naar een andere baan en/of een andere manier om geld mee te verdienen (ondernemen!). Maar we kunnen de meiden wel 's middags van school ophalen. We hebben 1 dag BSO aangehouden om snel opvang te kunnen regelen als het nodig zou zijn en omdat het prettig is om 1 lange werkdag te hebben in de week. Wel ben ik er nu nog meer van overtuigd dat ik veel tijd bij mijn kinderen wil zijn. Plan Z is dan ook dat ik meer uren ga werken en ik ga eerst kijken of plan A t/m Y gaan werken. Toch kan het in de toekomst zijn dat we meer dagen BSO gaan afspreken maar het liefste niet meer dan 2 in de week.

Situatie in Nederland
De overheid is al jaren bezig om te kijken hoe ze vrouwen (meer) aan het werk kunnen krijgen. De toekomstverwachting is namelijk dat er een tekort aan werkkracht zal zijn en dat kan voor een deel hierdoor opgelost worden. Van alles is al bekeken maar het ultieme idee is nog steeds niet gevonden. Of de juiste randvoorwaarden worden nog niet geschapen. Want wat is nu de praktijk:
  • parttime werk op HBO- of hoger niveau wordt zelden aangeboden
  • als je parttime werk hebt kunnen regelen, kun je nooit meer weg bij die werkgever (ik noem dat altijd een gouden kooi)
  • kinderopvang wordt steeds duurder (hier snap ik echt helemaal niets van)
  • als je parttime werkt, worden er nog steeds vergaderingen of afspraken gepland op de dagen dat je er niet bent
  • vrouwen krijgen nog steeds niet hetzelfde salaris als mannen in dezelfde functie (enkele uitzonderingen daargelaten)
  • een werkgever neemt nog steeds liever een fulltimer aan dan 2 parttimers (en eerlijk gezegd zou ik dat waarschijnlijk ook doen)
En dan denk ik dat er vrouwen zijn die liever financieel een stap terug doen en minder willen werken dan dat ze juist meer willen werken.

Carrièrevrouwen
Begrijp me niet verkeerd. Er zijn ook genoeg vrouwen die wel (bijna) fulltime willen werken en hier is niets mis mee. Zolang zij en hun partner/gezin het prima vinden, is het goed. En ik begin ook steeds beter te begrijpen dat hoe groter de passie voor het werk is, hoe meer uren er gemaakt (kunnen) worden. Het voelt dan ook minder als werk.

Mijn oplossing
Omdat ik met solliciteren niet kan vinden wat ik zoek en afgewezen wordt op andere functies, ga ik iets heel anders doen. Ik word parttime ondernemer! En hoewel heel lang gezegd is, dat dit onmogelijk is, wordt steeds duidelijker dat heel veel vrouwen hier wel in slagen. Het is dan ook mijn bedoeling dat ik zo veel mogelijk onder schooltijd en 's avonds ga werken en er 's middags voor de kinderen ben.

Wat gaat helpen?
Waarschijnlijk komen de goede voorwaarden en de mogelijkheden voor vrouwen pas op het moment dat ze echt nodig zijn. Nu is het alleen maar lastig als iemand begint te zeuren over andere werktijden e.d. Pas als er echt een krapte op de arbeidsmarkt is, zullen werkgevers gaan proberen om vrouwen over te halen en dan komen er andere arbeidsvoorwaarden. Het heeft dus gewoon tijd nodig. Maar ja, dat kan ik niet afwachten want waarschijnlijk duurt dit nog een paar jaar.

Het nieuwe werken
Ik lees heel veel artikelen over het nieuwe werken. Dit betekent tijd- en/of plaatsonafhankelijk werken. Het resultaat telt en niet de aanwezigheid. Ik vind dit fantastisch. Dit zijn ideale omstandigheden voor werkende ouders. Er zijn een aantal vooruitstrevende bedrijven die hier nu al mee bezig zijn. Waarschijnlijk werken hier mensen die nu alvast oplossingen bedenken voor de problemen in de toekomst in plaats van brandjes te blussen bij elke crisis. Maar ik ben ook bang dat deze bedrijven steeds in het nieuws komen omdat ze nog een uitzondering zijn. Mijn laatste baas had een onbedwingbare behoefte om precies te weten waar zijn medewerkers mee bezig waren en wilde heel vaak een gesprek om bij te praten. Resultaatgericht sturen was voor hem een onmogelijke taak geweest. En hij kon ook zomaar op een woensdagochtend bellen dat ik toch moest komen werken omdat er problemen waren (en mijn kinderen dan?). Ik denk dat de meeste leidinggevenden en de meeste bedrijven absoluut niet klaar zijn voor het nieuwe werken.

Vaders
En waar ik het nog niet over heb gehad, zijn de vaders die parttime werken. Vaak is dit in de vorm van een papadag (een woord waar ik een grote hekel aan heb!). Maar in mijn ideale situatie is de verdeling wel gelijk. Deze situatie heb ik nu even thuis en het bevalt me prima. Alhoewel sommige taken toch nog echt bij mij liggen en niet bij mijn man (maar dat is misschien weer een andere blog waard).

Conclusie
Dit verhaal zit al een tijdje in mij te broeien en is langer geworden dan ik dacht. Ik wil niemand veroordelen om zijn of haar keuzes maar hier leg ik mijn ideeën uit. En voor moeders die het voor hun gevoel nu niet goed hebben geregeld, heb ik de volgende oplossingen: leg je neer bij de huidige situatie of maak andere afspraken met je partner of maak zelf je eigen situatie of wacht op betere tijden..... (die echt gaan komen, wacht maar af!).

Zie ook: http://www.ad.nl/ad/nl/1003/You/article/detail/524219/2010/10/26/Werkende-vrouw-dupe-van-crisis.dhtml

vrijdag 22 oktober 2010

Powerdag Vrouw&Passie

Gisteren ben ik bij de powerdag van Vrouw&Passie geweest in Maarssen. Ik volg al een tijdje de berichten op deze leuke site en de powerdag sprak me erg aan. Het leek me leuk om andere ondernemende vrouwen te ontmoeten en de workshops die je kon volgen, klonken interessant.

En het was ook interessant! Ik heb enorm genoten van de lezing van Annemarie van Gaal. Heerlijk dat ze ons benaderde als vrouwen zoals zijzelf. Haar verhaal gaf mij kracht om verder te gaan met mijn plannen voor het tekstschrijven. Zij vertelde zelfs dat het juist goed is, als je ergens geen ervaring mee hebt! Dat komt mooi uit! Ook Christine Pannebakker vertelde mooie verhalen waardoor je je helemaal vrouw voelde. Ik vond het heel mooi dat zij allebei zeer persoonlijke ervaringen met ons deelden.

Ik heb de workshop Power of Mindfullness van Sacha van Boxtel en Judith van Hulsen gevolgd. Hierdoor ben ik nu echt overtuigd: ik moet hier meer mee gaan doen. Ook Marjon Vroomen heeft veel interessante zaken uitgelegd over de Power of Influence. Ik wil hier graag meer over weten want je kan dus met het inzetten van taal, mensen beïnvloeden. En dat is voor mijn vak tekstschrijven ook erg belangrijk!

Verder heb ik gesproken met interessante vrouwen en heb er weer wat contacten bij op LinkedIn en Twitter. Altijd leuk!

Maar het gaf me vooral het gevoel dat ik nu op de juiste weg ben. Het afgelopen jaar heb ik zoveel nagedacht over wat ik wil, kan en hoe ik dat allemaal wil. Mijn doel is nu: Met werk dat ik leuk vind geld verdienen op mijn voorwaarden! Ik kies nu voor tekstschrijven als werk dat ik enorm interessant vind. Mijn voorwaarden hebben natuurlijk alles te maken met de tijd die ik wil besteden met mijn gezin. In de praktijk ga ik nu zoveel mogelijk tijdens schooltijden en in de avonduren werken. Ik moet wel in de gaten houden dat Robert en ik ook nog quality-time over houden. En verder wil ik graag steeds iets nieuws leren (maar dat is altijd al zo geweest). Nou, als dat geen doel is dat met Vrouw, Passie en Power te maken heeft, dan weet ik het niet meer.

Bij het naar huis gaan, kreeg iedereen een goodiebag met allerlei informatie. Hier zit heel veel leuks in. Wat er ook in zit, is de Lof met daarin mijn verhaal (levensverhaal over het feit dat we allebei onze baan kwijt zijn)! Ik vind dit heel speciaal en op één of andere manier ook weer een teken dat ik goed bezig ben. Veel vrouwen die ik gisteren heb gezien, lezen dit dus waarschijnlijk.Wat een raar idee.

Boeken die ik nu heel graag wil hebben:
Ambitie - Annemarie van Gaal
VrouwenPower - Christine Pannebakker
Iets over Mindfulness (iemand een tip?)

http://www.vrouwenpassie.nl/
http://www.villauitzicht.nl/
http://www.vrouwinzicht.nl/

zaterdag 16 oktober 2010

100 dingen waar ik blij van word:

Dit is geen origineel idee en veel bloggers zijn me voorgegaan. Toch wil ik zelf ook eens zo'n lijst maken! En dit zijn dan de 100 dingen waar ik blij van word:

1. Knuffelen met mijn meisjes (die armpjes om je nek!).
2. Mijn man aan het lachen maken.
3. Een wandeling maken.
4. De eerste glimp van de zee zien.
5. De geur van pasgemaaid gras.
6. Shoppen met vriendinnen.
7. Naar het theater.
8. Heel hard meezingen in de auto (vooral Alanis Morisette).
9. De zon op je huid.
10. Helemaal warm worden in de sauna.
11. Met mijn ijskoude voeten naast mijn man in bed kruipen (en hij vindt het niet eens erg).
12. Leuke kleding kopen voor de meisjes.
13. Surfen op internet.
14. Cadeautjes kopen.
15. Een dag met mijn familie.
16. Msn'en met mijn nichtje.
17. Uit eten (en dus niet zelf hoeven te koken).
18. Een nieuw recept uitproberen en het is een succes.
19. Frietjes eten (en Robert gaat ze halen).
20. Op de bank met een boek en een zak chips.
21. Een balletles volgen.
22. Als je net klaar bent met hardlopen.
23. Iets nieuws leren.
24. Nieuwe mensen leren kennen.
25. A good hair day.
26. Naar de kapper.
27. Een nieuwe tas.
28. Een kinderfeestje tot in de puntjes regelen.
29. Een sieraad maken.
30. Slippers in de zomer.
31. Plantjes kopen in het voorjaar voor in de tuin.
32. Een mooi boek lezen.
33. Netwerken (en dat had ik een jaar geleden niet gedacht).
34. Chocola (vooral BonBonBloc).
35. Sinterklaas.
36. Met de meiden de kerstboom versieren (die Robert heeft gehaald).
37. 's Ochtends naar buiten om de meisjes naar school te brengen.
38. En dan koffie met Robert als ik weer thuis ben.
39. Een kop thee (sinaasappel van PickWick).
40. Een leuk contact op twitter.
41. Een kaart sturen.
42. Een artikel dat ik heb geschreven online zien staan.
43. Schrijven.
44. Het getik van de regen tegen de lichtstraat (als je niet weg hoeft).
45. Sneeuwballengevecht.
46. Blote voeten in het gras.
47. Webwinkelen.
48. Bij een vriendin op de koffie/thee.
49. De kinderen lief zien spelen samen.
50. Slapen in een net verschoond bed (ik probeer dit elke week te doen).
51. Een tijdschrift lezen en daarna doorgeven aan een vriendin.
52. Bouquet-reeks-boekjes ruilen met mijn zusje.
53. Mijn moeder met mijn dochters bezig zien.
54. De meisjes in bad stoppen.
55. De geur van mijn meisjes als ze net uit bad komen.
56. De geur van Zwitsal.
57. Echt talent zien/horen.
58. Een mooi knutselwerkje van de meisjes op de deur hangen.
59. Een liedje gezongen door Iris.
60. De slimme opmerkingen van Eline.
61. Het enthousiasme van Robert.
62. Iets vinden op marktplaats wat niet meer te koop is in een winkel.
63. Iets verkopen op marktplaats.
64. De roos bij ons in de tuin.
65. Gezellig kletsen met de buren.
66. Op K3 dansen met de meiden en meezingen.
67. Bijpraten met een vriendin.
68. Vriendjes en/of vriendinnetjes van de meiden die bij ons aan het spelen zijn.
69. Een kus.
70. Een workshop volgen.
71. Lijstjes maken.
72. Een nieuw schrijfblok.
73. Naar de bieb.
74. Boodschappen doen in het buitenland.
75. Bbq'en.
76. Een glas wijn of een bessen met 7-up.
77. 80's & 90's party.
78. Een schoon huis (jammergenoeg word ik niet blij van schoonmaken).
79. Helpen op school.
80. De Tom-Tom.
81. Dat ik mijn rijbewijs heb.
82. Het gevoel van vrijheid als ik ergens heen rijd.
83. Een makkelijke parkeerplek.
84. Een warme handdoek na het douchen.
85. Pantoffels aan.
86. Opruimen, sorteren, orde aanbrengen.
87. Water als je echt dorst hebt.
88. Op een terrasje zitten en mensen kijken.
89. Slapen.
90. Nieuwsbrieven.
91. Vakantiebrochures.
92. Eline die een mop vertelt.
93. Robert die een mop vertelt en ik weet altijd wat hij er zelf heeft bijverzonnen.
94. Een avond met de dames van de zwangerschapsgym (nog van Eline).
95. De Efteling.
96. Voorlezen.
97. Iets wegstrepen van mijn todo-lijst.
98. Lente.
99. Poezen.
100. De kleur geel.

Nou, soms stopte de inspiratie even maar eigenlijk heb je zo'n lijst snel bij elkaar. En ik word ook blij van het maken van deze lijst.

donderdag 14 oktober 2010

Carriereswitch

Om uit te leggen hoe ik van een logistieke carrière naar tekstschrijver ben gegaan, zal ik toch wat moeten vertellen over de gebeurtenissen van het laatste jaar.

Oktober 2009
Op mijn werk kwam er een grote reorganisatie aan. Helaas waren de details nog lang niet duidelijk. Toen werd er een vertrekregeling aangeboden. Na heel lang nadenken heb ik een verstandelijke beslissing genomen om weg te gaan. Mijn gevoel zei iets anders maar dat ging uit van een situatie die niet zou veranderen.

December 2009
Dit was mijn laatste werkmaand. Ik zal een aantal collega's erg gaan missen (en de gezellige lunchpauzes ook) maar mijn baas bijvoorbeeld niet. Het voelde wel heel gek, ik had hier bijna 10 jaar gewerkt!

Januari t/m April 2010
Met al mijn energie heb ik me gestort op de nieuwe uitdaging: het vinden van een nieuwe baan (in de logistiek maar wel parttime). Uren/dagen heb ik gezocht naar de beste vacaturesites, tips en trucs. Ook het outplacementtraject bij Randstad HR Solutions heb ik met veel plezier gevolgd. Helaas kwamen er alleen maar afwijzingen binnen. Wat ik wil, wordt niet aangeboden dus ik solliciteer altijd op iets wat niet helemaal aansluit. Dit komt in het kort op het volgende neer: fulltime logistieke functies op HBO-niveau of parttime administratieve functies op MBO-niveau. Bij de ene krijg ik een afwijzing omdat het niet parttime kan, bij de andere omdat ik te hoog gekwalificeerd ben.

Mei t/m Augustus 2010
Aangezien het solliciteren niet wil lukken en ik blijkbaar geen type ben om bij de pakken neer te zitten, ben ik gaan brainstormen over andere mogelijkheden. Ontzettend veel ideeën zijn bij mij opgekomen en deze periode is heel vermoeiend geweest. Een paar van de ideeën: webwinkel, professional organizer, logistiek consultant, virtueel assistent, sieradenontwerpster, coach werk-privé en tekstschrijven.

September en Oktober 2010
Maar waarom is het nu dan tekstschrijven geworden? Met heel veel plezier schrijf ik vanaf maart voor de website http://www.love2bemama.com/. Na de middelbare school wilde ik eigenlijk naar de School voor Journalistiek. Vroeger schreef ik altijd verhalen en wilde ik schrijfster worden. Het heeft er dus altijd al in gezeten maar komt er nu pas uit. Om ervaring op te doen, heb ik stage gelopen bij http://www.lofonline.nl/. De andere ideeën vielen om allerlei redenen toch af: de investering is te groot of het trekt me toch niet zo. Maar sommige heb ik nog even in de ijskast gezet om er misschien toch ooit nog iets mee te doen.

14 oktober 2010
Dus nu ben ik hier aanbeland: druk bezig met het maken van een ondernemingsplan (nodig voor het UWV). Ik ga de stap nemen. Het voelt enorm goed om zelf aan de slag te gaan. En stel je voor dat het me gaat lukken: werk dat ik met veel plezier doe, hetzelfde inkomen als vorig jaar maar wel met veel meer vrijheid zodat ik het makkelijker kan combineren met de zorg voor mijn meisjes. Ik zou het fantastisch vinden! Maar gaat het echt lukken? Ik houd jullie op de hoogte!

zaterdag 9 oktober 2010

Ikki blogworkshop

Toen ik terug kwam van vakantie en de school van de kinderen weer begon, heb ik ook een aantal dingen ondernomen. Ik had me bijvoorbeeld opgegeven voor de blogworkshop van ikki. Deze site was ik al een tijdje geleden tegengekomen. Het is een vacaturesite maar dan wel anders dan bijvoorbeeld Nationale Vacaturebank. De uitstraling is veel positiever. Wat ik bijvoorbeeld heel prettig vind, is dat ze werkeloos hier inbetween jobs noemen. Geweldig! Dat dekt de lading maar het voelt heel anders. Aangezien ik sinds kort met deze blog begonnen was en ik toch graag meer wil weten over schrijven in het algemeen, leek het mij een prima workshop. Ik ben dus op maandag 13 september naar Utrecht gegaan. Er waren 3 sprekers, waaronder Tessa Faber waar ik op twitter af en toe al contact mee had. Dus ook leuk om kennis met haar te kunnen maken. Veel dingen die ik gehoord heb, waren al bekend. Het belangrijkste wat ik meekreeg was de volgende vraag: Waarom blog je? Oeps, daar had ik nog niet over nagedacht. Ik gebruik het als een soort dagboek en schrijf lekker alles van me af. Ook is mijn leven nu niet echt gestructureerd en het hielp me om stukjes te schrijven over wat me bezighoudt. Dit is natuurlijk een prima reden maar toch ben ik nog verder gaan denken. In een presentatie kwam ook een blog naar voren van iemand die een carriereswitch uitlegt in haar blog. Dat spreekt me erg aan! Misschien kan ik hier iets mee gaan doen. Maar ja, hoe zit het dan met de stukjes over mijn gezin? Gelukkig mag je ook als je zakelijk blogt, best af en toe iets laten zien van de mens achter het werk! Zo, ik kan dus eigenlijk gewoon doorgaan zoals ik begon maar er komt nu meer een lijn in. Ik ben benieuwd of jullie die nu ook meer gaan zien!